Nefsimize ölümün hakikati ağır geldi. Öyle ki, Ölümden bahsedenlerin konuşmasına dahi müsaade etmedik, edemedik...

Bir düşünelim !
Gerek çevremizde gerek elimizden düşürmediğimiz sosyal medyada, yüzlerce ölüm haberi ile karşı karşıyayız.... 
Ölüm gibi bir gerçekle yüzyüze olmamıza rağmen, manevi olarak kulluk adına neyi  ilâve ediyor, hangi şerlerden Allah'a sığınıp vazgeçtik acaba? 

Konuştuklarımız hâlâ yoğun bir  dünya ticareti. Ahirete müteallik ne bir yatırım, ne kârlı bir ticaret derdindeyiz...

CAN DOSTLARIM
Acınacak bu halimize rağmen, nefes aldığımız müddetce ümitsiz olmak tabii ki bize yaraşmaz.
Lâkin, düşünmek, bir yerden başlamak gerek!
Hiç bir şey için geç değil,
bir "U" dönüşü yapmak şart!

"Elhamdülillâh nefes alıyoruz.Allâh demeye, emr-i ilâhisini yerine getirmeye, tevbe etmeye vaktimiz var...
Ruhumuza manevi zindelik kazandıracağına inanarak, gaflet perdelerini bir, bir yırtmalı, murakaba 
(ibâdet ve taatimizi Allah'ı görüyor gibi yapmak ) ve muhasebeyi hayat düstûru edinmek elzem!

Kalplerimizin takvası, ruhumuzun şifası için,
kabir ziyaretini ihmal etmemeliyiz. Çünkü bu ziyaretler,
ruhumuzun bu gövdeye konuk, her birimizin konup göçen olduğunu,
ziyaret ederken de mezar taşlarının güzelliğine değil de, oradaki sessiz çığlıkları ve pişmanlıkları duyup ibret nazarıyla bakıp onların sessiz feryadını dinlemenin kalbimizin pasını silip, gafletten uyanmamıza, vesile olacağını, orada yatanların artık ev sahibi, biz ise bu fâni alem'in birer misafiri olduğumuzu, hak ve hakikatten ayrılmamamıza bu ziyaretler vesile olacaktır biiznillah!

CAN DOSTLARIM
Gelin hep beraber mübarek cuma gününde,Ayeti kerimedeki gibi duamızı yapalım;
"Ey göklerin ve yerin yaratıcısı! Dünyada da ahirette de benim yârim ve yardımcım sensin. Müslüman olarak canımı al ve beni sâlihler zümresine kat!"  (Yusuf: 101)

Kalın sağlıcakla